PROJECT CHOPIN. The 1960’s: beginnings

PROJECT CHOPIN. The 1960’s: beginnings

1960s style is not one of my favourites, but since I was born then, I have certain sentiment. Certainly 60s revolutionised fashion in an irreversible way. The new style in fashion was full of optimism and faith in the future, moreover, after invention of the birth control pill, society become more liberal big changes become possible. First flight to the moon, development of new technologies, dynamism and modernity happened in 60s. All this was reflected in fashion and related with fashion fields. From energetic images in the move made by British fashion photographers John Cowan and David Bailay to made with metal elements and synthetic fabrics, used among others by Paco Rabanne. Inspiration for ‘Project Chopin’ editorial is beginning go 60s, which introduced ‘mini’. Characteristic, girly dresses in live or white colours has simple shape and had neat finish. Twiggy was the icon of those years. Her popularity promoted many trends in 60s fashion, one of them was so called ‘baby doll’. One of the most important designers of ‘baby doll’ style was Mary Quant.

PROJEKT CHOPIN czyli o początkach lat 60-tych

Stylistyka lat 60-tych nie należy do moich ulubionych ale ponieważ urodziłam się wtedy, mam do nich pewien sentyment. Z pewnością zrewolucjonizowały modę w sposób nieodwracalny. Nowy styl w modzie był pełen optymizmu i wiary w przyszłość,  a ponieważ społeczeństwo po wynalezieniu pigułki antykoncepcyjnej, stało się bardziej liberalne możliwe były naprawdę wielkie zmiany. Lata 60-te to pierwszy lot na księżyc, rozwój nowych technologii, dynamizm i nowoczesność. Wszystko to zostało odzwierciedlone w modzie i związanych z nią dziedzinach. Od pełnych energii zdjęć w ruchu – brytyjskich fotografów mody Johna Cowana i Davida Baileya do wykonanych z metalowych elementów i włókien sztucznych tkanin, używanych przez między innymi Paco Rabanne. Inspiracją do powstania edytorialu “Projekt Chopin” jest początek lat 60 -tych, który wprowadził “mini”. Charakterystyczne, wręcz dziecięce sukieneczki w czystych, żywych lub białych kolorach miały prosty krój i bardzo staranne wykończenie. Ikoną tych lat była Twiggy. Jej popularność wypromowała bardzo wiele trendów w modzie lat 60-tych, jednym z nich był styl zwany “baby doll”. Do najważniejszych projektantów tego stylu należała Brytyjka Mary Quant.

Make up/style-Beata Bojda

Poto- Ivon Wolak

Model-Marta Lityńska/8fi Managment

50’s style fashion

50’s style fashion

Unquestionably, “New Look” is marked as a begging and characteristic part of 50s. In 1947 Susan Mary Alston wrote for “To Marietta from Paris” magazine: “It is impossible to overstate the beauty” New Look”. We are rescued, returned facial clothing to rest have gone serious, padded shoulders. Now fashionable are softly rounded, without pillows, narrow waists and wide, wide skirts up to about four inches below the knee.” Styles of dresses emphasized the feminine silhouette – (unfortunately) corsets were back. However, they were produced on an industrial scale so their style was simple and quite comfortable to wear. Mostly the lower part slightly lenghtened style, were attached tapes to hold “nylons”. Nylon, which was used around 1938 for the production of toothbrushes, in the 40s and 50s — thanks to the company “DuPont” become a commonly used material in the underwear and stockings manufacture. Next to the expensive designers dresses such as Christian Dior or BALENCIAGA (10 meters of fabric was used for sewing of a one model), favourite of many Englishwomen were floral Horrockses printed cotton dresses. In 50s fashion was more democratic than in earlier periods. Thanks to the dynamic development of the apparel industry, every woman could afford to look like models from fashion magazines. Let me remind you that the American Vogue is published since 1909, and a little later Harpers Bazaar started to be published. I’m mentioning Vogue and Harpers Bazaar not without reason, thanks to them emerged field of photo-fashion photography, which was pioneered by Edward Steichen, George Hoyningen-Huene, Horst P. Horst, Cecil Beaton. They experimented with new techniques and composition giving photography twentieth-century tone, which is now an integral part of the fashion industry. I’m writing about  50s fashion the most important phenomena (things or people), which it formed can’t to be missed:

– Dior’s New Look
– Katharine Hepburn and her nonconformist style
– Lauren Bacall with their minimalism
– Nylons
– Rene Gruau – fashion illustrator
– Cristobal Balancing
– bikini
– Salvatore Ferragamo – Italian shoes designer
– jeans
– Marilyn Monroe
– Chanel and her first costume-1954
– Pastel, sweet colors and grids
– Barbie
– Kelly Bag
– Cropped throusers and ballerina as seen on Audrey Hepburn
– Costume jewellery

Mona lat 50-tych

Bezsprzecznie lata 50-te rozpoczyna i chyba jest najbardziej charakterystyczny dla tego okresu tzw.”New Look”. W 1947 r Susan Mary Alson napisała dla magazynu “To Marietta from Paris”: “Nie da się przecenić piękności “New Looka “. Jesteśmy uratowane, wróciły twarzowe ubrania, do lamusa poszły poważne, watowane ramiona. Teraz modne są miękko zaokrąglone, bez poduszek, wąskie talie oraz szerokie, szerokie spódnice sięgające około czterech cali poniżej kolan.” Fasony sukienek podkreślały kobiecą sylwetkę stąd (niestety) powrót gorsetów. Były one jednak produkowane na skalę przemysłową więc ich krój był prosty i dosyć wygodny do noszenia. Najczęściej w dolnej części lekko wydłużongo fasonu, przymocowane były taśmy do przytrzymywania “Nylonów”. Nylon, który zastosowano około 1938 r. do produkcji szczoteczek do zębów, w latach 40 i 50- dzięki firmie “DuPont”, stał sie powszechnie używanym surowcem do produkcji bielizny i właśnie pończoch. Obok kosztownych sukienek takich projektantów jak DIOR czy BALENCIAGA (na uszycie jednego modelu używano nawet 10 metrów materiału), ulubionym strojem wielu Angielek były kwieciste, drukowane bawełniane sukienki firmy Horrockses. Moda lat 50-tych była bardziej demokratyczna niż we wcześniejszych okresach. Dzięki dynamicznemu rozwojowi przemysłu odzieżowego, każda kobieta  mogła  pozwolić sobie na to, żeby wyglądać jak modelki z magazynów mody. Przypomnę, że amerykański Vogue wydawany jest od 1909 roku. Nieco pózniej pojawił się Harpers Bazaar. Tytuły te wymieniam nie bez kozery, dlatego, że dzięki nim pojawiła się nowa dziedzina fotografii-fotografia mody, której pionierami byli Edward Steichen, Georg Hoyningen-Huene, Horst P. Horst czy Cecil Beaton. Eksperymentowali oni z nowymi technikami i kompozycją nadając ton dwudziestowiecznej fotografii, która jest obecnie integralną częścią przemysłu mody. Pisząc o modzie lat 50-tych nie można pominąć najważniejszych zjawisk(rzeczy lub osób),które ją tworzyły, a są to:

– New Look Diora
– Katharine Hepburn i jej nonconformist styl
– Lauren Bacall ze swoim minimalizmem
– Nylony
– Rene Gruau – ilustrator mody
– Cristobal Balancing
– bikini
– Salvatore Ferragamo – włoski projektant butów
– dżins
– Marilyn Monroe
– Chanel i jej pierwszy kostium-1954r
– Pastelowe, słodkie kolory oraz kratki
– Barbie
– Kelly Bag
– Rybaczki i baleriny jak u Audrey Hepburn
– sztuczna biżuteria

      

     

     

      

Make up/style – Beata Bojda
Photo  – Ivon Wolak
Model – Magda
Yellow dress, orange coat, shawl, sunglasses, leather bag – vintage (stylist’s own)
Jelwelery – Lewanowicz

Autumn Boho

Autumn Boho

Differently about autumn thinks the one who was born during summer, differently thinks the one who was born during winter and differently thinks the one who is affected by changing landscape of the world. Autumn is radical. It equally beautiful as ugly. You can say – which or a fairy. It is madness. Middle sister, barely mentioned in fairy tales, although obvious between summer and winter. Spinster. The antonym of spring. Orange smell of smoke. Long nights. Someone who can take blame for misery. Not only. It is not true. Autumn as a surprise. Rain of gold. Mature apples and plums. The most beautiful sun, rely given goodness kiss, touches of moist tracts of land. People made from chestnuts. Last grasps of bare hands and people wrapped in scarves, blind man’s buff, cold and hot, smell of cinnamon. Man, who loves don’t leave during autumn. Cinnamon is a smell who protects from intriguer. Takes control of the smell sense. Autumn is full of legends and ghosts, stories, discoveries and walking around in the leaves. You can check yourself in the autumn. Old people like to talk abut ancestors when they light candles. Autumn has less obvious colours, you can let them in or not. It seems that you can’t pass blindly next to autumn. Autumn is worrying. It is disturbingly liked or disturbingly brings attention at the same time pushes away. Most importantly is is rare. There are people in the world who have never see red autumn and golden sunset. There are people, who have never smelled sharp smell of mushrooms and full of snails grass. Autumn is not for people leaving in whole world. There are people who don’t know autumns drizzle. Maybe they miss more, double, because they don’t have time for nostalgia. Maybe autumn is a pot for longing. Place, that under a pile of leaves yo can find glimmers of hope. It would be sad not to see how the leaves rustle. Autumn is a good religion. Good politics. During autumn birds fly away in oder to survive winter. Autumn is humility and dedication, devotion ourselves to others. It is help. Vestibule, in which you can comfortably take the shoes off. In which, mother maybe for the last time kiss and hug her child before leaving the house. Autumn wraps, like a blanket.

Jesienne Boho

Inaczej o jesieni myśli ten, kto urodził się latem, inaczej ten, kto zimą, a inaczej ten, na kogo działa zmieniający się krajobraz świata. Jesień jest radykalna. Tak samo piękna, jak brzydka. Można o niej powiedzieć – wiedźma albo wróżka. Jest szaleństwem. Średnia siostra, rzadko w bajkach wyróżniana, chociaż oczywista, pomiędzy latem a zimą. Stara panna. Antonim wiosny. Pomarańczowy zapach dymu. Długie noce. Ktoś, na kogo można zrzucić winę za smutek. Nie tylko. Nieprawda. Jesień to jajko niespodzianka. Złoto wśród dżdżu. Dojrzałość śliwki i jabłka. Najpiękniejsze słońce, rzadko rozdawane pocałunki boginki, dotyki wilgotnych połaci ziemi. Ludzie z kasztanów. Ostatnie podrygi gołych rąk i owijanie się w szale, ciuciubabka, ciepło zimno, zapach cynamonu. Mężczyzna, który kocha nie odchodzi jesienią. Cynamon to zapach, który chroni przed intruzem. Przejmuje władzę nad zmysłem węchu. Jesień jest pełna legend i duchów, opowieści przy stole, odkryć, wybiegów w liście. Można sprawdzać siebie jesienią. Starzy ludzie lubią mówić jesienią o przodkach, zapalając świece. Jesień ma najmniej oczywiste kolory, można im ulegać, albo się na nie nie zgadzać. Wydaje się, że nie da się przejść obok niej obojętnie. Jest niepokojąca. Niepokojąco się podoba lub niepokojąco przyciąga uwagę, chociaż odpycha. A przede wszystkim jest rzadka. Są na świecie ludzie, którzy nigdy nie widzieli jesiennej czerwieni i jej zachodzącego złota. Są tacy, których nos nigdy nie został podrażniony ostrym zapachem grzybów i przepełnionych ślimakami traw. Jesień nie jest dla całej ziemi. Są na świecie ludzie, którzy nie znają jej słoty. Może oni tęsknią bardziej, podwójnie, bo nie mają pory na nostalgię. Może jesień to naczynie dla tęsknoty. Miejsce, w którym pod stertą zakopanych liści można znaleźć promyki nadziei. Smutne byłoby nie wiedzieć jak szeleszczą liście, które opadły, żeby ustąpić młodym. Jesień jest mądrą religią. Dobrą polityką. Jesienią ptaki odlatują, żeby przeżyć zimę. Jesień jest pokorą i poświęceniem, oddaniem siebie drugiemu, by ten zrobił to, co do niego należy. Jest pomocą. Przedsionkiem, w którym można spokojnie zdjąć buty. W którym matka może ostatni raz pocałować i utulić dziecko przed wyjściem z domu. Opatula intymnością, jak kocem.

     

     

Make-up/style/design/hair accessories- Beata Bojda make-up artist

Photo – Ula Kóska

Model-Ania Berezowska

Etno

Etno

Shorthand for “ethnic” is directly derived from the word ethnography, meaning the science based on description and analysis of the folk cultures of different communities and ethnic groups. Items of clothing and “paintings” on the face and body, which are specific to certain rites can be considered as members of ethnic group. In the folk culture – Polish wreath and bunches of flowers were a part of both religious and secular ceremonies such as marriage, funeral, festivals or Easter. In late nineteenth and early twentieth century when industry developed decorative papers and cigarette – new branch of handicraft called ‘handicraft paper’ developed. ’Handcraft paper’ has been used in the manufacture of ornaments, especially during the twentieth anniversary of interwar. Moreover, despite of traditional head wreaths and ornaments, frames of sacred images, roadside shrines and “spiders” (which was suspended from the ceiling) were decorated with paper flowers. Over time, handicraft techniques developed, such as cutting, twisting, rolling, or creating ‘candies’. In my project I used techniques coming from Opoczno area, although this technique it is also an integral part of Malopolska and subcarpathian tradition. The most abundant testimony of ‘paper handicraft’ tradition be found in the Folklore Museum in Sank and in the village of Tokarnia.

Flowers were made by traditional hand method of twisting. All elements, flowers was glued to previously prepared cardboard form. Every portrait refers to a certain ethnic style (not literally) and is consistent in terms of colour styling. In each portrait I used the vintage textiles and clothes that I adapted to the needs of the portrait. Contemporary jewelry, partly bought by me, partly borrowed from friends fulfills the stylizations. Make-up is the final result of combining all the individual elements of styling. I used traditional methods of painting but also pieces of lace, fabric and other ornaments were glued.

Etno photographs have been shown at The Brick Lane Gallery during the exhibition PHOTOGRAPHY NOW from 17th-27th September.

Etno

Skrót myślowy “etno” wywodzi się bezpośrednio od słowa etnografia, czyli nauki zajmującej się opisem i analizą kultur ludowych różnych społeczności i grup etnicznych. W jej skład wchodzą także elementy ubioru oraz “malunków” na twarzy i ciele,które są charakterystyczne dla pewnych obrzędów.W kulturze i obrzędowości ludowej- Polski, wieniec i bukiety z kwiatów były elementem towarzyszącym zarówno religijnym, jak i świeckim uroczystościom, takim jak: zaślubiny , pogrzeb, dożynki czy Wielkanoc. Na przełomie XIX i XX wieku, kiedy rozwinął się przemysł papierów i bibułek ozdobnych-powstała nowa gałąź rękodzielnicza zwana bibułkarstwem. Bibuła znalazła zastosowanie przy wyrobie ozdób, zwłaszcza w okresie XX lecia międzywojennego. Oprócz tradycyjnych wieńców i ozdób na głowę, papierowymi kwiatami dekorowano ramy świętych obrazów, przydrożne kapliczki oraz “pająki”, które zawieszano pod sufitem. Z czasem wykształciły się rozmaite techniki bibułkarskie, takie jak: wycinanie, skręcanie, zwijanie, rolowanie, cukierkowanie czy becikowanie. Do moich projektów wykorzystałam techniki bibułkarskie pochodzące z okolic Opoczna, chociaż to także nieodłączny element małopolskiej i podkarpackiej tradycji. Jej najliczniejsze świadectwo odnajdziemy w Muzeum Folkloru w Sanoku oraz we wsi Tokarnia.

Kwiaty wykonane zostały ręcznie tradycyjną metodą skręcania, zwijania itp. Następnym etapem pracy było ich naklejenie na wcześniej przygotowane kartonowe formy. Każdy portret nawiązuje do pewnej stylistyki etnicznej(nie dosłownie) i jest spójny pod względem kolorystycznym. Do stylizacji sylwetki wykorzystałam używane tkaniny i ubrania, które przerobiłam i dostosowałam do potrzeb danego portretu. Dopełnieniem całości jest współczesna biżuteria, częściowo kupiona przeze mnie,częściowo pożyczona od przyjaciół. Dodam,że pochodzi z różnych stron świata. Makijaże to końcowy efekt łączący całość poszczególnych elementów stylizacji. Wykorzystałam tradycyjne metody malowania ale także naklejałam fragmenty koronek, tkanin i innych ozdób.

Prace Etno zostały wystawione w The Brick Lane Gallery podczas wystawy PHOTOGRAPHY NOW od 17-27 września.

     

     

     

     

    

Make up/style /concept&design-Beata Bojda make up artist

Photo- Ula Kóska

Models- Joanna Orzechowska,Oliwka/United for Models.

Photo – The Brick Lane Gallery

Louis Vuitton ‘Series 3’ exhibition, London

‘Series 3’ exhibition is a stand-alone exhibition showcasing Nicolas Ghesquière, his creativity process and influences.

‘Series 3’ exhibition is a sensorial journey, venturing deep into the designer’s soul and an artisan’s heart. Nicolas Ghesquière takes us into adventure along emotional corridors of Louis Vuitton. Exhibition divided into 9 main parts, focusing on: GENESIS OF A COLLECTION, MASTER MIND, ARTIST’S HANDS, INFINITE SHOW, THE SCIENCE OF SAVOIR-FAIRE, A TALE OF CRAFTSMANSHIP, ACCESSORIES GALLERY, WARDROBE SENSATION and BE MY GUEST.

‘Series 3’ jest samodzielną wystawą prezentującą Nicolasa Ghesquièrea, jego proces myślowy i inspiracje. Wystawa ‘Series 3’ jest zmysłową podróżą w głąb duszy projektanta i serca rzemieślnika. Nicolas zabiera nas w przygodę wzdłuż emocjonalnych korytarzy Louis Vuitton. Wystawa podzielona jest na 9 głównych elementów, zwracając szczególna uwagę na: GENESIS OF A COLLECTION, MASTER MIND, ARTIST’S HANDS, INFINITE SHOW, THE SCIENCE OF SAVOIR-FAIRE, A TALE OF CRAFTSMANSHIP, ACCESSORIES GALLERY, WARDROBE SENSATION and BE MY GUEST.

GENESIS OF A COLLECTION

Last call for this experimental and emotional journey through the principles of a Autumn-Winter 2015/2016 collection. Enter into this extraordinary, geodesic dome, a reference to the structure built for the fashion show at the Foundation Louis Vuitton in Paris, in homage to the architect Richard Buckminster Fuller. Inside awaits an odyssey in time and space.

Ostatnia szansa na zobaczenie eksperymentalnej i emocjonalnej podróży przez Wiosenno-Zimowa kolekcje 2015/2016. Wejście do niezwyklej, geodezyjnej kopuły – odniesienia do struktury zbudowanej dla pokazu mody w Fundacji Louis Vuitton w Paryżu, w hołdzie dla architekta Richarda Bukminstera Fullera.

MASTER MIND

Placed in the centre of the room Louis Vuitton trunk contains Nicolas Ghesquière’s ideas and inspirations. Over century after its inception, the trunk still holds some of Louis Vuitton’s most treasured secrets and guards many of Nicolas Ghesquière’s new ones.

Umieszczony w centrum kufer Louis Vuittion zawiere inspiracje i pomysly Nicolasa Ghesquière. Ponad wiek od stworzenia, kufer wciąż zawiera niektóre najbardziej strzeżone sekrety oraz broni wielu nowych sekretów Nicolasa.

ARTIST’S HANDS

Thousands of elements come together to create each special piece. ‘Series 3’ exhibition allows to follow in real-time as artisans create La Petite Malle and the Dora, two of Louis Vuitton New Classics.

Potrzebny jest tysiąc elementów aby stworzyć poszczególny dzieło. Wystawa ‘Series 3’ umożliwia śledzenie na żywo artystów tworzących dwa nowe klasyki Louis Vuitton – La Petite Malle i Dora.

INFINITE SHOW

Exhibition relives the excitement that surrounds a show at the Louis Vuitton foundation, where the Autumn-Winter 2015/2016 fashion show actually took place. 48 looks, 30 make-up artist under Pat McGrath’s guidance, 25 hairdressers under Paul Hanlon, 45 model dresses and one designer Nicolas Ghesquière. Freja Beha is the first to take the catwalk. She wears a sheepskin coat, carries an Echappee Belle trunk in silver Epi and walks in black leather ‘Masterpiece’ ankle boots.

Wystawa umożliwia przeżycie emocji otaczających show podczas pokazu w fundacji Louis Vuitton, gdzie pokaz Jesień-Zima 2015/2016 miał miejsce. 48 sylwetek, 30 makijażystów pod przewodnictwem Pat McGrath, 25 fryzjerów pod przewodnictwem Paul Hanlon, 45 modeli sukienek i jeden projektant Nicolas Ghesquière. Freja Beha była pierwsza modelką na wybiegu. Ubrana jest w owczy kożuch, niesie kufer Echappee Belle w srebrnym Epi i spaceruje w czarnych skórzanych botkach ‘Masterpiece’

THE SCIENCE OF SAVOIR-FAIRE

The creativity of designer becomes reality through artisan’s touch and the precision of the laser.

Twórczość artysty staje się rzeczywistością poprzez dotyk rzemieślnika i precyzje lasera.

A TALE OF CRAFTSMANSHIP

Recreated Louis Vuitton atelier with artisans creating extraordinary and beautiful pieces. Required 30 hours of craftsmanship to create one piece.

Odtworzone atelier Louis Vuitton z rzemieślnikami tworzącymi niezwykle i piękne dzieła. Wykonanie jednego dzieła zajmuje 30 godzin.

ACCESSORIES GALLERY 

‘I’ve always loved designing accessories. For me, accessories never stand alone, there has to be a common thread between them. They’re an integral part of each outfit, either clashing or complementing it. They share the same sentiment and movement as the garment. A silhouette is a complete make-up of all these elements.’  – Nicolas Ghesquière

‘Zawsze kochałem projektowanie akcesoriów. Dla mnie akcesoria nigdy nie są samodzielne, zawsze musi być wspólny watek pomiędzy nimi. Sa nie rozłączna częścią każdego stroju, uzupełniają lub kucą się ze strojem. Ze strojem laczy je ten sam sentyment i ruch. Sylwetka jest kompletnym makijażem tych elementów.‘ – Nicolas Ghesquière

WARDROBE SENSATION 

Here clothes tucked away in their glass cases come alive when they are taken. Garments speak to the woman who wishes to own it. It tells her a story, one she’ll enjoy listening to, tales of who she would like to become. The wardrobe: a gateway to a thousands possibilities.

Tutaj ubrania zamknięte w szklanych gablotach ożywają przy dotknięciu. Ubiory przemawiają do kobiety która chce być ich właścicielem. Opowiadają jej opowieści o tym kim mogła by się stać. Szafa: brama do tysiąca możliwości.

\

BE MY GUEST 

The Autumn-Winter 2015/2016 campaign by Jurgen Teller and Bruce Weber. Their study focused on the many faces of Nicolas Ghesquière woman: actresses, iconic models, ‘new faces’…of different generation and background, they are all Louis Vuitton.

Jesienno-Zimowa kampania 2015/2016 stworzona przez Jurgena Tellera i Bucea Webera. Ich nauka skoncentrowana jest na wielu twarzach kobiet Nicolasa Ghesquièrea : aktorek, ikon mody, ‘nowych twarzy’… różnych generacji i pochodzenia –  lecz wszystkie są Louis Vuitton.

Diorskin Star

Angelica’s evening make-up was performed with Diorskin Star foundation. As producer promises, foundation is light and makes the skin glow. In perfect way evens skin tone and at the same covers small skin imperfections. In fact there is no need to use concealer and the foundation perfectly matches face shape. This is first liquid foundation that uses latest achievements to recreate light in pure form with simultaneous defects correction – without creating ‘mask’ effect. This is important especially during autumn and winter when our skin is s grey and tired. Very dry skin, requires application of strongly moisturising face cream before application of foundation. Additional advantage of Diorskin Star foundation is beautiful fresh smell. I strongly recommend!

Do wieczorowego makijażu Angeliki użyłam podkładu Diorskin Star.Tak jak obiecuje producent jest lekki i świetlisty. Świetnie wyrównuje koloryt skóry jednocześnie idealnie tuszując drobne mankamenty. W zasadzie nie wymaga korektora idealnie dopasowując się do owalu twarz. Jest to pierwszy podkład w płynie,który wykorzystuje najnowsze osiągnięcia odtworzenia światła w czystej postaci z jednoczesną korektą defektów- nie tworząc przy tym efektu”maski”. Jest to szczególnie ważne jesienią i w zimie, kiedy nasza skóra pozbawiona słońca, jest często szara i zmęczona. Bardzo sucha skóra wymaga, przed nałożeniem podkładu,aplikacji silnie nawilżającego kremu. Dodatkowym atutem podkładu Diorskin Star jest piękny świeży zapach. Polecam!

  

Art of Illusion

Make-up is an art of illusion. Models facial features, corrects imperfections, emphasizes values ​​that are worth emphasizing. Using makeup as an art allows make-up artist to spread their wings with no limitations. By choosing products that serve as a tool to create an artistic make-up , make-up artist can direct its own creation, eariel concepr or idea which came across looking at art pieces.

50s brought new trends that broke the barriers of art, which has been previously reserved for elite only. Development of industry and media shared reception of art, by that allowing popular art to enter the market. In Poland, one of the most interesting representatives of contemporary art was Stanisław Jakubczak. His colleagues were created in the mid 50s. The series consists of only 8 colors which were available that time on sale. Collage are made from cut and glued pieces of colored paper. I used them as a background for mak-up that I made using similar technique.

Aristoi ART & DESIGN art galery (www.aristoi.pl) provided Stanisława Jakubczaka’s collages.

Makijaż jest sztuką iluzji. Modeluje rysy twarzy, koryguje niedoskonałości, podkreśla walory warte uwydatnienia. Traktowanie makijażu jako dzieła sztuki pozwala makijażyście rozwinąć skrzydła, nie ograniczają go bowiem żelazne zasady stosowane podczas tradycyjnej pracy. Wybierając produkty, które służą jako narzędzie do stworzenia makijażu-obrazu, makijażysta może kierować się własną kreacją, wcześniejszą koncepcją czy pomysłem, na który wpadł przypadkiem, na przykład oglądając dzieła sztuki.

Lata 50-te przyniosły nowe trendy, które przełamały bariery sztuki będącej dotąd enklawą zarezerwowaną dla elit. Rozwój przemysłu i mediów udostępnił odbiór sztuki, jednocześnie pozwalając wkroczyć na rynek sztuce popularnej. W Polsce jednym z ciekawszych przedstawicieli sztuki nowoczesnej był Stanisław Jakubczak. Jego kolaże powstały w połowie lat 50-tych. Seria składa się tylko z 8 kolorów, ponieważ takie kolory były wówczas dostępne w sprzedaży. Kolaże są wykonane za pomocą wycinanych i naklejanych fragmentów kolorowego papieru. Posłużyły mi jako tło dla makijaży, które wykonałam podobną techniką.

Kolaże Stanisława Jakubczaka udostępniła galeria sztuki ARISTOI ART & DESIGN(www.aristoi.pl)

Photo: Ivon Wolak

Model: Angelika

Make-up&Style: Beata Bojda

London Fashion Weekend 2015

London Fashion Weekend (24-27 September 2015) was a great opportunity to shop the latest collections from over 150 world’s best brands and see catwalk shows form cutting-edge London Fashion Designers. Upcoming trends:into the wild, shades of marsala, super retro, and punk took the lead during catwalk presented by VeryExclusive.co.uk.

London Fashion Weekend (24-27 Września) był świetną możliwością do zakupu najnowszych kolekcji od ponad 150 najlepszych światowych marek oraz zobaczenia pokazów mody od najlepszych brytyjskich projektantów. Nadchodzące trendy: zwierzęce printy, burgund, retro oraz punk zostały zaprezentowane na wybiegu dzięki VeryExclusive.co.uk.

Autumn

My autumn stylisations are full of white lace and dresses (straight from nineteen century Charles Dickens novels) as shown this season by Alberta Ferretti and Alexander McOueen. Lace dress was matched with oversized woollen cardigan — trend shown by Trussardi, Stella McCartney or Alexander Wang. Quite an important place in the autumn-winter proposals is the trend, “as long as possible”. This season almost every designer showed maxi dresses and oversized coats. Navy coat is an adaptation of the male winter wool coat from the 80’s. Oversized male style coat as the sisters Olsen, has no lining and with shape and cut reminds of warm bathrobe. In my stylisations could not miss check prints — mini version and dresses and skirts referring to the 40’s.

W moich jesiennych stylizacjach sporo jest białej koronki i sukienek rodem z XIX wiecznej powieści Charlesa Dickensa jak u Alberty Ferretti czy Alexandra McOueena. Koronkowa spódnicę zestawiłam z obszernym wełnianym swetrem jak robi to Trussardi, Stella McCartnej czy Alexander Wang. Dosyć istotne miejsce w jesienno-zimowych propozycjach zajmuje trend “jak najdłużej”. Zarówno płaszcze jak i sukienki  maxi są niemal u każdego projektanta. Granatowy płaszcz jest przeróbką męskiego zimowego płaszcz z wełny z lat 80-tych.Obszerny,w męskim stylu jak u sióstr Olsen, nie ma podszewki i krojem przypomina ciepły szlafrok. Nie mogło zabraknąć kratki – u mnie w wersji mini  oraz dziewczęcych sukienek i spódnic nawiązujących do lat 40-tych.