Dress in the lead role

Dress in the lead role 
The dress has always been a fundamental part of clothing  in the men’s and women’s wardrobe. At the beginning it was just a piece of cloth tied in waist. In the Middle Ages, around the fourteenth century, dresses began to be matched to the body. Art of clothing design, dimensional tailoring begun, and later developed over the centuries. There’s no denying that there is nothing that emphasises female beauty as well as tailored dress. Of course, changing fashion launched its fashions, and so in 1915 it was pleated dress in the Greek style, called “DELPHI’S PLEATED  DRESS”, then the time has come “LITTLE BLACK DRESS”  created by Coco Chanel. In the fifties, the time has came for DIOR NEW LOOK, where a dress was sewed from several to several tens of meters of fabric. In 1965, Yves Saint Laurent designed in a minimalist cut dress inspired by the paintings of MONDRIAN. Then the fashion for mini promoted by British designer MARY QUANT began. The seventies are known for their style BOHO dresses with floral prints, ethane elements and ultra feminine draped dresses from DIANE VON FURSTENBERG. The next decade brought shiny DISCO dresses and modern, inspired by the Japanese kimono fashions from COMME DES GARÇONS and ISSEY MIYAKE.
For me, beauty of the dress lasts forever, and I’m trying to save the ones that will get into my hands, make them a little modern, repair or used the material from which the dress was made.

 

Sukienka w roli głównej.

Suknia od początku była podstawową częścią ubiorów zarówna w męskiej jak i damskiej garderobie. Na początku był to tylko kawałek tkaniny przepasanej w pasie . W średniowieczu, około XIV w,  suknie zaczęły być dopasowywane do sylwetki. Rozpoczęła się sztuka konstrukcji ubioru, czyli początek krawiectwa miarowego, która rozwijała się przez wieki aż do chwili obecnej.

Nie da się ukryć, że nic tak nie podkreśla kobiecej urody jak dobrze skrojona sukienka. Oczywiście zmieniająca się moda lansowała swoje fasony i tak w 1915 roku była to plisowana suknia w stylu greckim zwana „DELPHOS PLEATED DRESS”, potem nastał czas „MAŁYCH CZARNYCH” wykreowanych przez Coco Chanel. W latach pięćdziesiątych przyszedł czas na NEW LOOK DIORA, gdzie na uszycie jednej sukni zużywano od kilkunastu do kilkudziesięciu metrów materiału. W 1965 roku Yves Saint Laurent zaprojektował minimalistyczną w kroju sukienkę inspirowaną malarstwem MONDRIANA. Wtedy zaczęła się także moda na mini lansowane przez brytyjską projektantkę MARY QUANT. Lata siedemdziesiąte znane są z sukienek w stylu BOHO, z kwiatowych printów, elementów etno oraz z ultra kobiecych drapowanych sukienek DIANE VON FURSTENBERG. Kolejna dekada przyniosła błyszczące lureksowe sukienki DISCO oraz nowoczesne, inspirowane Japońskimi kimonami fasony od COMME DES GARCONS czy ISSEYA MIYAKE.

Dla mnie uroda sukienek jest nieprzemijająca dlatego staram się uratować te, które trafią w moje ręce, trochę je uwspółcześnić, zreperować albo wykorzystać chociaż materiał, z którego są wykonane.

 

 

Dresses- Beata Bojda Design
Photo- Ivon Wolak
Model-Nikola Pasterny

MALE, FEMALE, THE SAME

Male, female, the same.

Modern fashion is very fair. Trousers for gentlemen and ladies. Skirts for girls. Male-female shirts. Creams, eye shadows, eyeliners, lifting treatments, slimming belts …… All what ladies have – gentlemen have as well. Wedding dresses, maternity dresses and perhaps a few other clothes continue to be reserved only for women, because they require a lot of labor to wear so gentlemen, by their nature – are convenient and will leave them for ladies. Male – female’s fashion allows equality in sport performance and helps us women – in life. It’s easier to go skiing in trousers than skirts, as well as run, shop with three kids and do a major cleaning. But what leads men to wear skirts and lacy collars? They want to look interesting, they want to shock,  be more interesting, envy us female elusiveness and mystery? Maybe yes, maybe no.

I think, I choose for me dress and a man in trousers. Such a male with facial hair and large hands but he must smell nice and be maintained in a typically masculine, simple and uncomplicated way.

 

Męskie, damskie, takie same. 

Współczesna moda jest bardzo sprawiedliwa. Spodnie dla panów i pań. Spódniczki nie tylko dla dziewczyn. Koszule damsko-męskie. Kremy, cienie, kredki do oczu, zabiegi liftingujące, pasy wyszczuplające……Wszystko co mają panie – mają już panowie. Sukienki ślubne, te ciążowe i może jeszcze kilka innych fatałaszków nadal są zarezerwowane tylko dla kobiet, bo wymagają za dużo zachodu w noszeniu więc panowie, z natury swojej – wygodni, chyba nam je zostawią. Męsko-damska moda pozwala na równouprawnienie w wykonywaniu sportów i ułatwia nam kobietom- życie. Łatwiej zjeżdżać na nartach w spodniach niż w spódnicy, tak samo jak biegać, robić zakupy z trójką dzieciaków czy robić wielkie sprzątanie. Ale co skłania panów do noszenia spódnic i koronkowych kołnierzyków? Chcą wyglądać ciekawiej, chcą szokować, być bardziej interesujący, zazdroszczą nam kobiecej ulotności i tajemniczości? Może tak a może nie.

Ja chyba jednak wybieram dla siebie sukienkę i faceta w spodniach. Takiego męskiego, z zarostem i dużymi dłońmi ale musi pachnieć i być zadbany w typowo męski, prosty i nieskomplikowany sposób.

 

Style-Beata Bojda

Photo- Ivon Wolak

Model-Adrian Olearczyk/Raven

Red Lipstick

Red Lipstick

Prior to writing this mini-essay, I asked my friends with what they associate red colour. Women most frequently responded that it is colour of lipstick, then were high hills – especially those from Christian Louboutin, then corals, Christmas, blood and sex. Men first named blood, fighting, then women’s underwear, women’s lips painted with red lipstick and obviously sex. Certainly, this small probe is not conclusive, especially since I moved  in a very narrow group of people with a similar profile, but it made me realise two things, firstly, what I knew since I realised that the son of the neighbours and girls and fundamentally differ from each other. Men are from Mars but women are from Venus. Secondly, in certain issues we are alike. Red is the most often associated with areas of domination, splendour, life but also death. I remember all images over the centuries and everywhere red is reserved for kings, strong and confident people. Baroque painters especially loved the dynamics of colour and its texture on the canvas, which gave the impression of depth and three-dimensionality. Red has undeniably great power. Blood beginning to circulate in our body gives us life, when the heart stops pumping her veins – die. Monthly bleeding means that woman’s body is ready  for conception a new life, which is why we women sings ages use this colour to entice men. Some time ago I came across a statistics from major cosmetic company, which showed that the most frequently-selling lipstick is red lipstick. Despite having whole beauty bag full of different red lipsticks, from time to time I buy another one, seeking that perfect shade. Autumn version of Chanel No.51 is the most universal. Twenty-three years ago I gave birth to Susanna and before I baptised her-my mother, and her grandmother – tied a red ribbon on his wrist to protect her from evil. I’m not superstitious and this habit seemed to me a little bit pagan but I left the ribbon because red has great power, particularly because Christmas is coming.

Red Lipstick

Przed przystąpieniem do pisania tego mini-felietonu, zapytałam znajomych z czym  kojarzy im się  czerwony kolor. Kobiety najczęściej odpowiadały, że z kolorem szminki, następnie były szpilki – zwłaszcza te od Christiana Louboutina potem korale, święta Bożego Narodzenia, krew, sex. Mężczyźni na pierwszym miejscu wymienili krew, walkę, potem damską bieliznę, kobiece usta pomalowane czerwoną szminką no i oczywiście kojarzący się z tym sex. Z pewnością ta mała sonda nie jest miarodajna, zwłaszcza, że przeprowadziłam ja w bardzo wąskim gronie ludzi o podobnym profilu ale i tak uzmysłowiła mi dwie rzeczy, to o czym wiedziałam odkąd zrozumiałam, że syn sąsiadów nie jest dziewczynką, że zasadniczo różnimy się między sobą. Mężczyźni są z Marsa, kobiety jednak z Wenus. Po drugie w pewnych kwestiach jednak jesteśmy podobni. Czerwień najczęściej kojarzy się nam z obszarami dominacji, przepychu, życia ale także śmierci. Przypominam sobie wszystkie obrazy na przestrzeni wieków i wszędzie czerwień zarezerwowana jest dla władców, silnych i pewnych siebie ludzi. Szczególnie malarze Baroku uwielbiali dynamikę tego koloru oraz jego fakturę na płótnie, która sprawiała wrażenie głębi i trójwymiarowości. Niezaprzeczalnie czerwień ma wielką moc. Krew zaczynając krążyć w naszym ciele daje nam życie, kiedy serce przestaje pompować ją do żył – umieramy. Comiesięczne krwawienie oznacza u kobiety gotowość jej organizmu do poczęcia nowego życia,  dlatego my kobiety od wieków używamy tego koloru aby wabić mężczyzn. Jakiś czas temu natknęłam się na dane statystyczne dużego koncernu kosmetycznego, z których wynikało, że najczęściej kupowaną szminką jest ta w kolorze czerwonym. Ja sama chociaż mam ich całą kosmetyczkę, co jakiś czas kupuję następną, szukając tego idealnego dla mnie odcienia.Jesienna wersja chanelowskiej czerwonej szminki o numerze 51 jest ponoć uniwersalna. Dwadzieścia trzy lata temu urodziłam Zuzannę i zanim ją ochrzciłam -moja mama, a jej babcia – zawiązała jej na nadgarstku czerwona wstążeczkę aby ochronić ją od złego. Nie jestem zabobonna i zwyczaj ten wydawał mi się trochę pogański ale wstążeczkę zostawiłam bo przecież czerwień ma wielką moc, zwłaszcza, że za chwilę Boże Narodzenie.

Makeup/hair – Beata Bojda Makeup Artist
Photo – Ivon Wolak
Model-Magda

PROJECT CHOPIN. The 1960’s: beginnings

PROJECT CHOPIN. The 1960’s: beginnings

1960s style is not one of my favourites, but since I was born then, I have certain sentiment. Certainly 60s revolutionised fashion in an irreversible way. The new style in fashion was full of optimism and faith in the future, moreover, after invention of the birth control pill, society become more liberal big changes become possible. First flight to the moon, development of new technologies, dynamism and modernity happened in 60s. All this was reflected in fashion and related with fashion fields. From energetic images in the move made by British fashion photographers John Cowan and David Bailay to made with metal elements and synthetic fabrics, used among others by Paco Rabanne. Inspiration for ‘Project Chopin’ editorial is beginning go 60s, which introduced ‘mini’. Characteristic, girly dresses in live or white colours has simple shape and had neat finish. Twiggy was the icon of those years. Her popularity promoted many trends in 60s fashion, one of them was so called ‘baby doll’. One of the most important designers of ‘baby doll’ style was Mary Quant.

PROJEKT CHOPIN czyli o początkach lat 60-tych

Stylistyka lat 60-tych nie należy do moich ulubionych ale ponieważ urodziłam się wtedy, mam do nich pewien sentyment. Z pewnością zrewolucjonizowały modę w sposób nieodwracalny. Nowy styl w modzie był pełen optymizmu i wiary w przyszłość,  a ponieważ społeczeństwo po wynalezieniu pigułki antykoncepcyjnej, stało się bardziej liberalne możliwe były naprawdę wielkie zmiany. Lata 60-te to pierwszy lot na księżyc, rozwój nowych technologii, dynamizm i nowoczesność. Wszystko to zostało odzwierciedlone w modzie i związanych z nią dziedzinach. Od pełnych energii zdjęć w ruchu – brytyjskich fotografów mody Johna Cowana i Davida Baileya do wykonanych z metalowych elementów i włókien sztucznych tkanin, używanych przez między innymi Paco Rabanne. Inspiracją do powstania edytorialu “Projekt Chopin” jest początek lat 60 -tych, który wprowadził “mini”. Charakterystyczne, wręcz dziecięce sukieneczki w czystych, żywych lub białych kolorach miały prosty krój i bardzo staranne wykończenie. Ikoną tych lat była Twiggy. Jej popularność wypromowała bardzo wiele trendów w modzie lat 60-tych, jednym z nich był styl zwany “baby doll”. Do najważniejszych projektantów tego stylu należała Brytyjka Mary Quant.

Make up/style-Beata Bojda

Poto- Ivon Wolak

Model-Marta Lityńska/8fi Managment

50’s style fashion

50’s style fashion

Unquestionably, “New Look” is marked as a begging and characteristic part of 50s. In 1947 Susan Mary Alston wrote for “To Marietta from Paris” magazine: “It is impossible to overstate the beauty” New Look”. We are rescued, returned facial clothing to rest have gone serious, padded shoulders. Now fashionable are softly rounded, without pillows, narrow waists and wide, wide skirts up to about four inches below the knee.” Styles of dresses emphasized the feminine silhouette – (unfortunately) corsets were back. However, they were produced on an industrial scale so their style was simple and quite comfortable to wear. Mostly the lower part slightly lenghtened style, were attached tapes to hold “nylons”. Nylon, which was used around 1938 for the production of toothbrushes, in the 40s and 50s — thanks to the company “DuPont” become a commonly used material in the underwear and stockings manufacture. Next to the expensive designers dresses such as Christian Dior or BALENCIAGA (10 meters of fabric was used for sewing of a one model), favourite of many Englishwomen were floral Horrockses printed cotton dresses. In 50s fashion was more democratic than in earlier periods. Thanks to the dynamic development of the apparel industry, every woman could afford to look like models from fashion magazines. Let me remind you that the American Vogue is published since 1909, and a little later Harpers Bazaar started to be published. I’m mentioning Vogue and Harpers Bazaar not without reason, thanks to them emerged field of photo-fashion photography, which was pioneered by Edward Steichen, George Hoyningen-Huene, Horst P. Horst, Cecil Beaton. They experimented with new techniques and composition giving photography twentieth-century tone, which is now an integral part of the fashion industry. I’m writing about  50s fashion the most important phenomena (things or people), which it formed can’t to be missed:

– Dior’s New Look
– Katharine Hepburn and her nonconformist style
– Lauren Bacall with their minimalism
– Nylons
– Rene Gruau – fashion illustrator
– Cristobal Balancing
– bikini
– Salvatore Ferragamo – Italian shoes designer
– jeans
– Marilyn Monroe
– Chanel and her first costume-1954
– Pastel, sweet colors and grids
– Barbie
– Kelly Bag
– Cropped throusers and ballerina as seen on Audrey Hepburn
– Costume jewellery

Mona lat 50-tych

Bezsprzecznie lata 50-te rozpoczyna i chyba jest najbardziej charakterystyczny dla tego okresu tzw.”New Look”. W 1947 r Susan Mary Alson napisała dla magazynu “To Marietta from Paris”: “Nie da się przecenić piękności “New Looka “. Jesteśmy uratowane, wróciły twarzowe ubrania, do lamusa poszły poważne, watowane ramiona. Teraz modne są miękko zaokrąglone, bez poduszek, wąskie talie oraz szerokie, szerokie spódnice sięgające około czterech cali poniżej kolan.” Fasony sukienek podkreślały kobiecą sylwetkę stąd (niestety) powrót gorsetów. Były one jednak produkowane na skalę przemysłową więc ich krój był prosty i dosyć wygodny do noszenia. Najczęściej w dolnej części lekko wydłużongo fasonu, przymocowane były taśmy do przytrzymywania “Nylonów”. Nylon, który zastosowano około 1938 r. do produkcji szczoteczek do zębów, w latach 40 i 50- dzięki firmie “DuPont”, stał sie powszechnie używanym surowcem do produkcji bielizny i właśnie pończoch. Obok kosztownych sukienek takich projektantów jak DIOR czy BALENCIAGA (na uszycie jednego modelu używano nawet 10 metrów materiału), ulubionym strojem wielu Angielek były kwieciste, drukowane bawełniane sukienki firmy Horrockses. Moda lat 50-tych była bardziej demokratyczna niż we wcześniejszych okresach. Dzięki dynamicznemu rozwojowi przemysłu odzieżowego, każda kobieta  mogła  pozwolić sobie na to, żeby wyglądać jak modelki z magazynów mody. Przypomnę, że amerykański Vogue wydawany jest od 1909 roku. Nieco pózniej pojawił się Harpers Bazaar. Tytuły te wymieniam nie bez kozery, dlatego, że dzięki nim pojawiła się nowa dziedzina fotografii-fotografia mody, której pionierami byli Edward Steichen, Georg Hoyningen-Huene, Horst P. Horst czy Cecil Beaton. Eksperymentowali oni z nowymi technikami i kompozycją nadając ton dwudziestowiecznej fotografii, która jest obecnie integralną częścią przemysłu mody. Pisząc o modzie lat 50-tych nie można pominąć najważniejszych zjawisk(rzeczy lub osób),które ją tworzyły, a są to:

– New Look Diora
– Katharine Hepburn i jej nonconformist styl
– Lauren Bacall ze swoim minimalizmem
– Nylony
– Rene Gruau – ilustrator mody
– Cristobal Balancing
– bikini
– Salvatore Ferragamo – włoski projektant butów
– dżins
– Marilyn Monroe
– Chanel i jej pierwszy kostium-1954r
– Pastelowe, słodkie kolory oraz kratki
– Barbie
– Kelly Bag
– Rybaczki i baleriny jak u Audrey Hepburn
– sztuczna biżuteria

      

     

     

      

Make up/style – Beata Bojda
Photo  – Ivon Wolak
Model – Magda
Yellow dress, orange coat, shawl, sunglasses, leather bag – vintage (stylist’s own)
Jelwelery – Lewanowicz

Autumn Boho

Autumn Boho

Differently about autumn thinks the one who was born during summer, differently thinks the one who was born during winter and differently thinks the one who is affected by changing landscape of the world. Autumn is radical. It equally beautiful as ugly. You can say – which or a fairy. It is madness. Middle sister, barely mentioned in fairy tales, although obvious between summer and winter. Spinster. The antonym of spring. Orange smell of smoke. Long nights. Someone who can take blame for misery. Not only. It is not true. Autumn as a surprise. Rain of gold. Mature apples and plums. The most beautiful sun, rely given goodness kiss, touches of moist tracts of land. People made from chestnuts. Last grasps of bare hands and people wrapped in scarves, blind man’s buff, cold and hot, smell of cinnamon. Man, who loves don’t leave during autumn. Cinnamon is a smell who protects from intriguer. Takes control of the smell sense. Autumn is full of legends and ghosts, stories, discoveries and walking around in the leaves. You can check yourself in the autumn. Old people like to talk abut ancestors when they light candles. Autumn has less obvious colours, you can let them in or not. It seems that you can’t pass blindly next to autumn. Autumn is worrying. It is disturbingly liked or disturbingly brings attention at the same time pushes away. Most importantly is is rare. There are people in the world who have never see red autumn and golden sunset. There are people, who have never smelled sharp smell of mushrooms and full of snails grass. Autumn is not for people leaving in whole world. There are people who don’t know autumns drizzle. Maybe they miss more, double, because they don’t have time for nostalgia. Maybe autumn is a pot for longing. Place, that under a pile of leaves yo can find glimmers of hope. It would be sad not to see how the leaves rustle. Autumn is a good religion. Good politics. During autumn birds fly away in oder to survive winter. Autumn is humility and dedication, devotion ourselves to others. It is help. Vestibule, in which you can comfortably take the shoes off. In which, mother maybe for the last time kiss and hug her child before leaving the house. Autumn wraps, like a blanket.

Jesienne Boho

Inaczej o jesieni myśli ten, kto urodził się latem, inaczej ten, kto zimą, a inaczej ten, na kogo działa zmieniający się krajobraz świata. Jesień jest radykalna. Tak samo piękna, jak brzydka. Można o niej powiedzieć – wiedźma albo wróżka. Jest szaleństwem. Średnia siostra, rzadko w bajkach wyróżniana, chociaż oczywista, pomiędzy latem a zimą. Stara panna. Antonim wiosny. Pomarańczowy zapach dymu. Długie noce. Ktoś, na kogo można zrzucić winę za smutek. Nie tylko. Nieprawda. Jesień to jajko niespodzianka. Złoto wśród dżdżu. Dojrzałość śliwki i jabłka. Najpiękniejsze słońce, rzadko rozdawane pocałunki boginki, dotyki wilgotnych połaci ziemi. Ludzie z kasztanów. Ostatnie podrygi gołych rąk i owijanie się w szale, ciuciubabka, ciepło zimno, zapach cynamonu. Mężczyzna, który kocha nie odchodzi jesienią. Cynamon to zapach, który chroni przed intruzem. Przejmuje władzę nad zmysłem węchu. Jesień jest pełna legend i duchów, opowieści przy stole, odkryć, wybiegów w liście. Można sprawdzać siebie jesienią. Starzy ludzie lubią mówić jesienią o przodkach, zapalając świece. Jesień ma najmniej oczywiste kolory, można im ulegać, albo się na nie nie zgadzać. Wydaje się, że nie da się przejść obok niej obojętnie. Jest niepokojąca. Niepokojąco się podoba lub niepokojąco przyciąga uwagę, chociaż odpycha. A przede wszystkim jest rzadka. Są na świecie ludzie, którzy nigdy nie widzieli jesiennej czerwieni i jej zachodzącego złota. Są tacy, których nos nigdy nie został podrażniony ostrym zapachem grzybów i przepełnionych ślimakami traw. Jesień nie jest dla całej ziemi. Są na świecie ludzie, którzy nie znają jej słoty. Może oni tęsknią bardziej, podwójnie, bo nie mają pory na nostalgię. Może jesień to naczynie dla tęsknoty. Miejsce, w którym pod stertą zakopanych liści można znaleźć promyki nadziei. Smutne byłoby nie wiedzieć jak szeleszczą liście, które opadły, żeby ustąpić młodym. Jesień jest mądrą religią. Dobrą polityką. Jesienią ptaki odlatują, żeby przeżyć zimę. Jesień jest pokorą i poświęceniem, oddaniem siebie drugiemu, by ten zrobił to, co do niego należy. Jest pomocą. Przedsionkiem, w którym można spokojnie zdjąć buty. W którym matka może ostatni raz pocałować i utulić dziecko przed wyjściem z domu. Opatula intymnością, jak kocem.

     

     

Make-up/style/design/hair accessories- Beata Bojda make-up artist

Photo – Ula Kóska

Model-Ania Berezowska

Louis Vuitton ‘Series 3’ exhibition, London

‘Series 3’ exhibition is a stand-alone exhibition showcasing Nicolas Ghesquière, his creativity process and influences.

‘Series 3’ exhibition is a sensorial journey, venturing deep into the designer’s soul and an artisan’s heart. Nicolas Ghesquière takes us into adventure along emotional corridors of Louis Vuitton. Exhibition divided into 9 main parts, focusing on: GENESIS OF A COLLECTION, MASTER MIND, ARTIST’S HANDS, INFINITE SHOW, THE SCIENCE OF SAVOIR-FAIRE, A TALE OF CRAFTSMANSHIP, ACCESSORIES GALLERY, WARDROBE SENSATION and BE MY GUEST.

‘Series 3’ jest samodzielną wystawą prezentującą Nicolasa Ghesquièrea, jego proces myślowy i inspiracje. Wystawa ‘Series 3’ jest zmysłową podróżą w głąb duszy projektanta i serca rzemieślnika. Nicolas zabiera nas w przygodę wzdłuż emocjonalnych korytarzy Louis Vuitton. Wystawa podzielona jest na 9 głównych elementów, zwracając szczególna uwagę na: GENESIS OF A COLLECTION, MASTER MIND, ARTIST’S HANDS, INFINITE SHOW, THE SCIENCE OF SAVOIR-FAIRE, A TALE OF CRAFTSMANSHIP, ACCESSORIES GALLERY, WARDROBE SENSATION and BE MY GUEST.

GENESIS OF A COLLECTION

Last call for this experimental and emotional journey through the principles of a Autumn-Winter 2015/2016 collection. Enter into this extraordinary, geodesic dome, a reference to the structure built for the fashion show at the Foundation Louis Vuitton in Paris, in homage to the architect Richard Buckminster Fuller. Inside awaits an odyssey in time and space.

Ostatnia szansa na zobaczenie eksperymentalnej i emocjonalnej podróży przez Wiosenno-Zimowa kolekcje 2015/2016. Wejście do niezwyklej, geodezyjnej kopuły – odniesienia do struktury zbudowanej dla pokazu mody w Fundacji Louis Vuitton w Paryżu, w hołdzie dla architekta Richarda Bukminstera Fullera.

MASTER MIND

Placed in the centre of the room Louis Vuitton trunk contains Nicolas Ghesquière’s ideas and inspirations. Over century after its inception, the trunk still holds some of Louis Vuitton’s most treasured secrets and guards many of Nicolas Ghesquière’s new ones.

Umieszczony w centrum kufer Louis Vuittion zawiere inspiracje i pomysly Nicolasa Ghesquière. Ponad wiek od stworzenia, kufer wciąż zawiera niektóre najbardziej strzeżone sekrety oraz broni wielu nowych sekretów Nicolasa.

ARTIST’S HANDS

Thousands of elements come together to create each special piece. ‘Series 3’ exhibition allows to follow in real-time as artisans create La Petite Malle and the Dora, two of Louis Vuitton New Classics.

Potrzebny jest tysiąc elementów aby stworzyć poszczególny dzieło. Wystawa ‘Series 3’ umożliwia śledzenie na żywo artystów tworzących dwa nowe klasyki Louis Vuitton – La Petite Malle i Dora.

INFINITE SHOW

Exhibition relives the excitement that surrounds a show at the Louis Vuitton foundation, where the Autumn-Winter 2015/2016 fashion show actually took place. 48 looks, 30 make-up artist under Pat McGrath’s guidance, 25 hairdressers under Paul Hanlon, 45 model dresses and one designer Nicolas Ghesquière. Freja Beha is the first to take the catwalk. She wears a sheepskin coat, carries an Echappee Belle trunk in silver Epi and walks in black leather ‘Masterpiece’ ankle boots.

Wystawa umożliwia przeżycie emocji otaczających show podczas pokazu w fundacji Louis Vuitton, gdzie pokaz Jesień-Zima 2015/2016 miał miejsce. 48 sylwetek, 30 makijażystów pod przewodnictwem Pat McGrath, 25 fryzjerów pod przewodnictwem Paul Hanlon, 45 modeli sukienek i jeden projektant Nicolas Ghesquière. Freja Beha była pierwsza modelką na wybiegu. Ubrana jest w owczy kożuch, niesie kufer Echappee Belle w srebrnym Epi i spaceruje w czarnych skórzanych botkach ‘Masterpiece’

THE SCIENCE OF SAVOIR-FAIRE

The creativity of designer becomes reality through artisan’s touch and the precision of the laser.

Twórczość artysty staje się rzeczywistością poprzez dotyk rzemieślnika i precyzje lasera.

A TALE OF CRAFTSMANSHIP

Recreated Louis Vuitton atelier with artisans creating extraordinary and beautiful pieces. Required 30 hours of craftsmanship to create one piece.

Odtworzone atelier Louis Vuitton z rzemieślnikami tworzącymi niezwykle i piękne dzieła. Wykonanie jednego dzieła zajmuje 30 godzin.

ACCESSORIES GALLERY 

‘I’ve always loved designing accessories. For me, accessories never stand alone, there has to be a common thread between them. They’re an integral part of each outfit, either clashing or complementing it. They share the same sentiment and movement as the garment. A silhouette is a complete make-up of all these elements.’  – Nicolas Ghesquière

‘Zawsze kochałem projektowanie akcesoriów. Dla mnie akcesoria nigdy nie są samodzielne, zawsze musi być wspólny watek pomiędzy nimi. Sa nie rozłączna częścią każdego stroju, uzupełniają lub kucą się ze strojem. Ze strojem laczy je ten sam sentyment i ruch. Sylwetka jest kompletnym makijażem tych elementów.‘ – Nicolas Ghesquière

WARDROBE SENSATION 

Here clothes tucked away in their glass cases come alive when they are taken. Garments speak to the woman who wishes to own it. It tells her a story, one she’ll enjoy listening to, tales of who she would like to become. The wardrobe: a gateway to a thousands possibilities.

Tutaj ubrania zamknięte w szklanych gablotach ożywają przy dotknięciu. Ubiory przemawiają do kobiety która chce być ich właścicielem. Opowiadają jej opowieści o tym kim mogła by się stać. Szafa: brama do tysiąca możliwości.

\

BE MY GUEST 

The Autumn-Winter 2015/2016 campaign by Jurgen Teller and Bruce Weber. Their study focused on the many faces of Nicolas Ghesquière woman: actresses, iconic models, ‘new faces’…of different generation and background, they are all Louis Vuitton.

Jesienno-Zimowa kampania 2015/2016 stworzona przez Jurgena Tellera i Bucea Webera. Ich nauka skoncentrowana jest na wielu twarzach kobiet Nicolasa Ghesquièrea : aktorek, ikon mody, ‘nowych twarzy’… różnych generacji i pochodzenia –  lecz wszystkie są Louis Vuitton.

London Fashion Weekend 2015

London Fashion Weekend (24-27 September 2015) was a great opportunity to shop the latest collections from over 150 world’s best brands and see catwalk shows form cutting-edge London Fashion Designers. Upcoming trends:into the wild, shades of marsala, super retro, and punk took the lead during catwalk presented by VeryExclusive.co.uk.

London Fashion Weekend (24-27 Września) był świetną możliwością do zakupu najnowszych kolekcji od ponad 150 najlepszych światowych marek oraz zobaczenia pokazów mody od najlepszych brytyjskich projektantów. Nadchodzące trendy: zwierzęce printy, burgund, retro oraz punk zostały zaprezentowane na wybiegu dzięki VeryExclusive.co.uk.